آسیب ها و عوارض مراقبت از بیمار می تواند منجر به استرس، مشکلات روحی، عاطفی، جسمی، عصبی و هورمونی ما شود.
آسیب ها و عوارض مراقبت از بیمار موضوع مهمی است که می خواهیم در این مقاله به آن بپردازیم.
سلام عزیزان امروز مبحث مراقبت سالم را ادامه می دهیم و چهارمین اصل از مراقبت سالم را برای شما بیان می کنیم.
اصل اول این بود که همدلی سالم را بیاموزید، اصل دوم این بود که برای مراقبت هدف معنوی داشته باشید و اصل سوم این بود که هرگز از حدود خودتان تخطی و تجاوز نکنید حد خودتان را همیشه رعایت کنید.
حالا می خواهیم برویم سراغ اصل چهارم که اصل بسیار مهمی است و آن این است که مراقبت از خودتان را بیاموزید. بله یک مراقب باید بتواند از خودش هم مراقبت کند برای اینکه خسته نشود، فرسوده نشود، آسیب نبیند و بتواند به فعالیت مراقبت کردن ادامه دهد. مراقبت کردن از خود یکی از مهم ترین مباحث یک مراقبت سالم است اکثر ما زمانی که به مراقبت می پردازیم خودمان را اصلا فراموش می کنیم، خودمان را اصلا رها می کنیم و بعد دچار آسیب های جسمی، آسیب های روانی، آسیب های ذهنی، آسیب های عاطفی می شویم و میرویم به سمتی که خومان هم نیاز به مراقبت پیدا کنیم.
چند وقت پیش دفتر یکی از دوستان فیزیوتراپیست بودم و در مورد موضوع مراقبت و آسیب های مراقبت صحبت می کردیم و ایشون می گفتند که از ۵ بیماری که از صبح امروز داشتند ۲ نفر از آن ها به دلیل مراقبت کردن از بیمار آسیب دیدگی داشتند، خب این به نظر ما آمار خیلی بالایی است یعنی این افراد زمانی که از بیمار مراقبت می کردند به سلامتی خودشان چنان بی توجه بودند که حالا که ممکن است مراقبت ادامه داشته باشد یا تمام شده باشد و قطع شده باشد هنوز درگیر آسیب هایی هستند که از آن مراقبت به خودشان هموار کردند.
آسیب ها و عوارض مراقبت از بیمار
بلند کردن بارهای سنگین و فشار جسمی بیش از اندازه به خود آوردن، حفظ کردن وضعیت های بدنی نامناسب به مدت طولانی، این ها می تواند آسیب هایی بزند به سیستم عضلانی اسکلتی ما.
در حالی که متوجه نیستیم اینقدر گرم و مشغول مراقبت هستیم یا در سنی هستیم که متوجه نیستیم که در آینده ممکن است این بی توجهی ها و این آسیب هایی که ما داریم به خودمان می زنیم برای ما عوارض دراز مدت داشته باشد از باب این اصل مسلم در خدمات بهداشتی که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است ما باید زمانی که به امر مراقبت می پردازیم از آسیب های آینده ی مراقبت پیشگیری کنیم خیلی بهتر از این است که دچار آن آسیب ها بشویم و به دنبال درمان گری بگردیم برای آن آسیب ها، آسیب هایی که گاهی اوقات ممکن است برگشت ناپذیر باشند.
خب این بخش جسمی آسیب هایی بود که ما ممکن است ببینیم اما بخش های دیگری از این آسیب ها هم وجود دارد مثل آسیب های عاطفی، هم اضطراب، سرخوردگی، سوگواری، این ها همه ممکن است از آسیب های ناشی از مراقبت باشد یا آسیب های دیگری که نتیجه ی شعله ور شدن زمینه های روحی، روانی ماست. مسلما خستگی مفرط جسمی، ذهنی، عاطفی، می تواند آسیب زا باشد. خستگی ما در صورتی به خودمان هموار می کنیم که اغلب آن اصل سوم را رعایت نکرده باشیم یعنی ما اغلب وقتی حدود خود را رعایت نمی کنیم می افتیم به ورته خستگی مفرط و اگر این خستگی مفرط ادامه دار شود شروع می کند به سیستم عصبی ما آسیب زدن، به سیستم هورمونی خود آسیب زدن، به سیستم روانی خود و کل بدنمان آسیب زدن.
آسیب ها و عوارض مراقبت از بیمار
یکی از موضوعات دیگری که بسیار مهم است و خود مراقبتی توجه کردن به محور استرس است.
محور استرس در واقع یک سیستم عصبی هورمونی که در زمان استرس در بدن ما شروع می کند به فعال شدن. محور استرس ۲بخش دارد: ۱بخش که سریع که پایه آن سیستم عصبی ماست و یک بخش کند که پایه آن روی سیستم هومونی ما است. بدون اینکه وارد جزئیات علمی مبحث بشوم می توانم به شما بگویم که فعال ماندن سیستم عصبی و سیستم هورمونی ما روی مدار استرس یعنی فعال ماندن محور استرس در بدن ما می تواند تاثیرات مخربی بر سلامتی ما داشته باشد. نکته این جاست که ما در زمانی که دچار استرس هستیم خودمان متوجه طول کشیدن این موضوع نیستیم، یکی از مباحث مهم خود مراقبتی که در مورد آن خیلی بیشتر صحبت خواهیم کرد این است که ما باید یاد بگیریم چگونه محور استرس را خاموش کنیم، یک وقت هایی از استرس فاصله بگیریم، در واقع اجازه بدهیم که سیستم های بدنی، سیستم های عصبی، سیستم های هورمونی ما که در زمان استراحت و غیر استرس فعالیت می کنند مهار بدن را برعهده بگیرند و آن ها بدن را کنترل کنند در این صورت می توانیم سلامتی خود را حفظ کنیم.
آسیب ها و عوارض مراقبت از بیمار
اما اگر اجازه دهیم که در محور استرس مدام باقی بمانیم و غرق شویم در شرایط استرس آمیز این در دراز مدت قطعا به بدن ما و به روان ما و سیستم عصبی ما و سیستم هورمونی ما آسیب زیادی می رساند.
یک مبحث دیگر که در موضوع خود مراقبتی مهم است نظم روزانه ی زندگی است اکثر افرادی که به مراقبت مشغول هستند ساعات روزانه زندگیشان به هم می ریزد، ساعات خواب آنها به هم می ریزد، ساعات استراحتشان به هم میریزد در واقع ما یک ریتم ساعتی روزانه داریم. هر هومونی در بدن ما ساعت خاصی برای ترشح شدن دارد که یه آن می گویند ساعت زیست شناختی.
همه ی ما می دانیم که مراقبت کردن بالا و پایین هایی دارد، امید و نا امیدی دارد و خود مراقبت از نظر روحی و روانی یک فشار است بنابراین ممکن است که اگر ما زمینه هایی مثل زمینه افسردگی مثل زمینه ی اضطراب داشته باشیم این زمینه ها را مراقبت کردن فعال کند به طوری که گاهی نیاز به مداخله تخصصی پیدا کنیم یعنی نیازمند شویم که برای درمان خود به یک متخصص مراجعه کنیم نباید از این کار پرهیز کرد هر زمان که نیاز باشد باید برای گرفتن کمک تخصصی به متخصصین مراجعه کنیم لازم است که یک مراقب در فرآیند خود مراقبتی نشانه های خطر را در خودش شناسایی کند، نشانه هایی از بیماری های جسمی، بیماری های روحی روانی و …. لازم است که یک مراقب در خود مراقبتی یک برنامه ی ورزشی منظم و یک برنامه غذایی منظم داشته باشد، لازم است که یک مراقب در خود مراقبتی بداند که چگونه باید با موضوع به هم خوردن ساعت بیولوژیک برخورد کند. بنابراین یک مراقب نه فقط باید مهارت را داشته باشد که با موضوعات مرتبط با بیمار برخورد بکند بلکه باید این مهارت را پیدا کند که در رابطه با موضوعات مرتبط با خودش هم هوشیار باشد و بتواند با آن نشانه های خطر برخورد بکند این چهارمین میثاق یک مراقب بود. خود مراقبتی را بیاموزید برای ادامه ی بحث به گفتارهای بعدب توجه کنید.
آسیب ها و عوارض مراقبت از بیمار
