نحوه ی برخورد با فرزند معتاد معضلی است که مهم ترین اقدام خانواده ها، کمک گرفتن از یک فرد متخصص یا درمانگر است.
نحوه ی برخورد با فرزند معتاد باید به شیوه ی درست انجام شود و باید از فرد معتاد حمایت کنیم.
سوال کردند که من دختری ۱۶ ساله هستم و برادر ۱۹ ساله ام مبتلا به اعتیاد است پدر و مادرم همه ی انرژی و پول خود را صرف او می کنند لطفا مرا راهنمایی کنید که چه کاری باید انجام دهم؟
خب قطعا این سوالی که از من پرسیدند به دلیل احساس محرومیتشان بوده طبعا وقتی یک فردی نیازمند مراقبت، حمایت و صرف هزینه و وقت گذاشتن است خانواده توجه خود را به او معطوف می کنند و نسبت به اعضای دیگر خانواده بی توجه می شوند.
یکی از آسیب های جدی بیماری اعتیاد است.
اعتیاد همه ی خانواده را درگیر و گرفتار می کند و متاسفانه اگر فرزندی معتاد باشد، فرزندان دیگر با احساس محرومیت زندگی می کنند.
در مورد برخورد و مراقبت از فرد معتاد مباحث خیلی مفصلی در وب سایت خواهیم داشت من سعی می کنم که از نظرات بهتر این متخصصان در این مورد کمک بگیرم اما نخستین چیزی که باید بگوییم این است که مراقبت از یک فرد معتاد واقعا نیاز به مهارت دارد نیاز به دانش در زمینه ی اعتیاد دارد من به افرادی که مراقب فرد معتاد هستند توصیه میکنم که حتما حتما دانش خود را بالا ببرند و ماهیت بیماری اعتیاد را بشناسند.
نحوه ی برخورد با فرزند معتاد
اعتیاد به شدت می تواند خود فرد و همین طور مراقبین خود را بازی دهد من که شخصا بیماری ای موزی تر از اعتیاد نمی شناسم و طبعا تا زمانی که خود فرد نخواهد نمی شود از پس این بیماری برآمد.
اما کسی که دارد با حالت بیماری خود لذت می برد و از آن بهره مند می شود و بیماری بهانه ای است برای اینکه اطرافیان خود را استثمار کند واقعا انگیزه ای برای ترک بیماری خود و بهبودی پیدا می کند؟ اگر فرد به ورته توجه طلبی، کنترل گری و مصرف کنندگی به بهانه ی بیماری اش بیفتد آیا واقعا میل به بهبودش چه بلایی سرش می آید؟میل بهبودی را از دست نمی دهد؟ منظورم این نیست زمانی که فردی از اعضای خانواده دچار بیماری اعتیاد شد کاملا ترکش کنید یا رهایش کنید یا به حال خودش بگذارید بلکه منظور من توجه سالم است توجه سالم و به اندازه که حتما باید با راهنمایی یک مشاور یا متخصص این حوزه انجام شود.
خاصیت اعتیاد این است که هر چقدر فرد بیشتر از اعتیادش و رفتار اعتیادی خود لذت ببرد دیرتر به فکر ترک کردن خواهد افتاد.
یکی از دلایلی که ما اجازه می دهیم که فرد معتاد از اعتیاد خودش لذت ببرد این است که خودمان یک جورهایی اضطراب داریم یا احساس گناه می کنیم و این اجازه دادن به اصطلاح علمی این میدان دهی خیلی وقت ها رفع کردن احساسات ناخوشایند خود ما است و ربطی به آن فرد معتاد ندارد این جاست که شاید آن پدر و مادر حتی بیش از فرزندشان نیاز به مشاوره داشته باشند.
نحوه ی برخورد با فرزند معتاد
مراقبت یک اقدام فردی نیست مراقبت یک اقدام سیستمی است.
یعنی همه ی مجموعه باید در آن دخیل باشند و هر کدام نقش خودشان را ایفا کنند برای همین خانواده ای که در مورد آن صحبت شد و در مورد آن سوال پرسیدند همه آن ها نیاز به مشورت دارند، همه باید اعتیاد را بشناسند و در مورد آن آگاه باشند باید رفتارهای اعتیادی را بشناسند و برخورد با آن رفتار ها را آموزش ببینند این ها مهارت هایی نیست که ما در زندگی خود آموخته باشیم این ها مهارت های جدید است باید سختی آموختن را به خودمان هموار کنیم تا بتوانیم یک زندگی سالم داشته باشیم و در کنار آن واقعا به عزیزمان کمک کنیم که از مشکلات خود بیرون بیاید نه اینکه رفتاری کنیم که مثل دوستی خاله خرسه شرایط را از پیش هم بدتر کنیم یعنی انگیزه ی آن را برای بهبودی حتی کاهش دهیم بنابراین توصیه ی من به این خانم و خانواده شان و همه ی خانواده های این چنینی رفتن به پیش یک مشاور آگاه، بیشتر کردن دانش و اطلاعات در مورد اعتیاد و رفتار اعتیادی و آموختن مهارت های جدید برای مدیریت احساسات خودشان و ایجاد یک سیستم سلامتی بخش در منزل است همه ی این ها برای به آرامش رسیدن این خانواده و بهبودی زودتر فرزندشان ضروری است.
نحوه ی برخورد با فرزند معتاد
