احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم عامل مهمی است که باعث می شود فرد در زندگی خودش را بهتر بشناسد و زندگی بهتر و موفق تری داشته باشد.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم مسئله ای است که افراد باید خصوصیات مثبت و منفی خودشان را بشناسند و برای اصلاح و تقویت آن ها تلاش کنند.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم توانایی است که مانند دیگر مهارت ها نیازمند آموزش است.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم یعنی داشتن احساس مثبت در مورد خود و توانایی خودمان و میزان ارشی که برای خودمان قائل هستیم.
خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم موضوعی است که در این سایت به آن پرداخته ایم.
این سومین گفتار از سلسله گفتارهای آموزشی مهارت همدلی سالم است.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم
در گفتارهای قبل پس از بحث در مورد ضرورت همدلی در مورد یکی از کلیدهای پایه ی همدلی صحبت کردیم که شامل این جمله است:
آنچه بر خود نمی پسندی بر دیگری نپسند. و بعد در مورد مشاهده گری سالم سخن گفتیم در این گفتار ما بحث مرتبط با مهارت همدلی سالم را ادامه می دهیم.
ما در مورد مشاهده ی بدون قضاوت سخن گفتیم هر چه از موضوع استرس زا بودن قضاوت گری سخن بگوییم باز هم کم است خصوصا که مراقبین با افرادی سر و کار دارند که نیاز به مراقبت دارند، خود نیازمند بودن در ما احساس های خوبی را برانگیخته نمی کند خصوصا اگر فرد زمانی را در قدرت گذرانده باشد مثل فرد سالمندی که الان نیاز به مراقبت دارد اما در دوره ای از زندگی اش با احساس قدرت زندگی می کرده، با احساس مفید بودن زندگی می کرده آن در حال حاضر خودش هم از نظر قضاوت گری نسبت به خودش مشکل دارد و ممکن است مدام خودش را سرزنش کند این افراد معمولا بسیار حساس هستند روی سرزنش و قضاوت دیگران.
پژوهش ها نشان داده که این احساس های ناخوشایند را خیلی از اوقات با ناتوانایی های بدنی نشان می دهند حتی با از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع یعنی می تواند تا این اندازه برایشان استرس زا باشد.
وقتی ما راجب مشاهده ی سالم صحبت می کنیم معنی آن این است که بدون قضاوت و پیش داوری و سوگیری نقاط قوت و نقاط ضعف فرد را مشاهده می کنیم و نکته ی دیگر این است که واقعیت ها را می بینیم مثلا اگر یک کودک معلول جسمی یا ذهنی داشته باشیم نمی توانیم از آن به اندازه ی یک فرد سالم انتظار داشته باشیم واقعیت این است که آن ناتوانایی ها وجود دارد اگر ما این واقعیت را نبینیم و نپذیریم صرفا فشار می آوریم به خودمان و آن بچه و حتی توان های موجودش را هم تضعیف می کنیم البته می دانم که این بسیار سخت است که انتظارمان را پایین بیاوریم اما منظور من پایین آوردن انتظار نیست منظور من واقعی کردن انتظار است، واقعی کردن انتظار به معنی دیدن نقاط بهبودی هم هست یعنی دیدن چیزهایی که می توانند بهتر شوند، طبعا سرزنش کردن، سرکوب کردن، دادن احساس گناه، انتقاد مکرر، قضاوت کردن و خصوصا محروم کردن که متاسفانه بسیاری از آن به کار می بریم در این جا هیچ کاربردی ندارد و اوضاع را همیشه بدتر می کند.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم
حتما تا به حال برای شما هم مشخص شده که ما با این رفتارها و برخوردها در واقع می خواهیم احساسات ناخوشایند خودمان تخلیه کنیم، احساس غم، اضطراب، ترس، نگرانی، ناکامی، درماندگی، خستگی، خشم. هیچ کدام از آن روش ها در راستای بهبودی وضعیت عمل نمی کنند بلکه اوضاع را برای خودمان و دیگران پیچیده تر و سخت تر می کنند در عوض تحسین کردن، تشویق کردن، ترغیب به ابراز کردن، حمایت کردن، نقد سازنده یعنی مطرح کردن نقاط منفی بدون آن که سرکوب کنیم فرد را و بالاتر از همه احترام گذاشتن همیشه می تواند نتیجه ی خوبی داشته باشد.
یکی از نکات مهم در این جا موضوع خود ارزشمندی است یعنی ما وظیفه داریم احساس خود ارزشمندی فردی را از آن مراقبت می کنیم بالا ببریم.
اگر احساس خود ارزشمندی اش پایین بیاید با رفتار های ما مثل رفتارهایی که در دسته ی اول قرار دادیم از جمله سرزنش و…. در آن صورت انگیزه های فرد به طور کلی برای بهبودی اش و برای به عمل در آوردن توان های فعلی اش کاهش پیدا می کند، بله خود ارزشمندی بسیار مهم است و ما نیاز داریم مدام خود ارزشمندی فرد را رصد کنیم و آن را رشد دهیم زمانی که ما در یک فرد ناتوان یا کم توان حتی آن توان های اندک باقی مانده را ترغیب می کنیم به آن احساس خود ارزشمندی می دهیم تا توان هایش را بیش از پیش بهبود بخشد و به عمل در بیاورد این در راحت شدن امر مراقبت خیلی اهمیت دارد چون از یک طرف روحیه ی فرد را بالا می برد و از یک طرف موجب می شود با به عمل در آوردن توانایی هایش کار شما را آسان کند در مقابل فرد می تواند با به عمل در آوردن توانایی هایش کار شما را سخت کند مثلا کودک دارای نیاز خاصی را در نظر بگیرید که با کار درمانگر خود همکاری می کند و مهارت هایش را رشد می دهد یا کودکی که دارای همان نوع ناتوانی است و با کار درمانگر خود همکاری نمی کند، مشخصا مراقبت از کودک اول آسان تر از کودک دوم است. یک نکته ی مهم در فردی که احساس خود ارزشمندی دارد این است که فرد دارای خود ارزشمندی احساس مسئولیت خود بیشتر از فردی است که احساس خود ارزشمندی اش ضعیف است.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم
فرد دارای احساس خود ارزشمندی بیشتر متکی به خودش است، بیشتر انگیزه هایش درونی است بیماری را در نظر بگیرید که به خاطر سالم شدنش از رژیم غذایی که به آن داده شده پیروی می کند و آن را مقایسه کنید با بیماری که به دلیل ترس از سرزنش مراقب خود از رژیم غذایی که به آن داده شده پیروی می کند به نظر شما مراقبت از کدام آسان تر است؟ و کدام بیشتر احتمال دارد که به سمت بهبودی حرکت کند؟
احساس خود ارزشمندی در فرد خود مراقبت شونده یکی از نتایج همدلی سالم است و هم کار مراقبت کننده را آسان تر می کند، هم کار مراقبت شونده را آسان تر می کند.
در گفتار بعدی مباحث مرتبط با مهارت همدلی سالم را ادامه خواهیم داد.
احساس خود ارزشمندی در مهارت همدلی سالم
