اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت و اعلام این حد و حدود به دیگران باعث می شود توقعات بیش ازحد آن ها از ما به سطح معقولی برسد.
اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت به معنی تعیین حدود ارتباطی ما با فردی است که در حال مراقبت از آن هستیم.
امروز می خواهیم در مورد تعیین حدود برای خودمان و فراتر نرفتن از حدود خود صحبت کنیم.
همان طور که در مبحث اصول مراقبت سالم گفتیم این سومین اصل، سومین میثاق از اصول و میثاق های مراقبت سالم است.
اصلی است که یک مراقب باید درکش کند و به آن پایبند باشد بیشتر ما کارهایی را با اشتیاق خیلی زیاد آغاز می کنیم، کارهایی که ممکن است نتوانیم با همان اشتیاق ادامه دهیم یا به پایان برسانیم و یک زمان هایی همان اشتیاق زیاد اولیه موجب سرخوردگی و خستگی و احساس درماندگی می شود اغلب وقتی ما مشتاقانه وارد یک فعالیتی می شویم این آمادگی را داریم که پای خود را از حد توان های خودمان فراتر بگذاریم یا وظایفی را بیش از حد توان خود بپذیریم با این اندیشه که از پس ان ها بر می آییم.
اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت
شاید ناخود آگاهانه فکر می کنیم که اشتیاق زیاد ما ضعف توانمندی هایمان را جبران می کند اما اغلب چنین نیست البته اشتیاق برای آغاز انجام هر کاری بسیار مهم است اما باید خودمان را مدیریت کنیم و متوجه توانمندی های واقعی خود باشیم، متوجه ی میزان وقتی که می توانیم بگذاریم باشیم، سرمایه های عاطفی احساسی، سرمایه های فکری، سرمایه های زندگی اجتماعی خود را بسیاری از اوقات ناگزیر هستیم در کارمان صرف کنیم و اگر این صرف سرمایه، اگر این هزینه دادن از یک اندازه ای بیشتر شود آن وقت می تواند منجر به سرخوردگی ما شود خصوصا زمانی که آن قدر که می خواهیم و احساس می کنیم باید و شاید برداشت نمی کنیم.
مراقبت خیلی از اوقات یک فرآیند طولانی و نیازمند صرف انرژی به صورت مداوم است.
زمانی که ما با یک روحیه ی انفجاری وارد یک فرآیندی شویم که نیاز به صرف مداوم انرژی دارد ممکن است احساس فرسودگی و کم آوردن و درماندگی به ما دست دهد. نباید بگذاریم احساسات و هیجانات ما حدود ما را برای ما تعیین کند بلکه باید اجازه دهیم عقل و خرد ما تعیین کننده ی این حدود باشد، هیجاناتی نظیر ترس، اضطراب، اشتیاق شدید، علاقه مندی خیلی زیاد و حتی امیدواری اگر از اندازه خارج باشند ممکن است که ما را به سوی خستگی سوق دهد و در نتیجه برای ادامه ی فعالیت مراقبت دچار کمبود انرژی باشیم.
اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت
گاهی اوقات ما به دلیل هیجانات خودمان در موقعیتی قرار می گیریم که گویی ما وظیفه و مسئولیت پاسخ گویی به بیمار را داریم، اینقدر در امور مربوط به آن دخالت می کنیم که این شبه ایجاد می شود که ما می توانیم پاسخ گو باشیم. یکی از موضوعات مهم در تعیین حد برای خودمان این است که در کار تیم پزشکی و تیم درمان مداخله نکنیم و در کنار آن ها قرار بگیریم، البته این به معنی تابعیت کورکورانه نیست بلکه به نظر من هر کسی باید در مورد مشکلاتی که با آن روبه رو هست اطلاعات کسب کند و در اندازه ی خودش آن را به کار ببندد طبعا توانایی یک فرد حرفه ای یا یک فرد نیمه حرفه ای یا غیر حرفه ای یکسان نیست و مسئولیت های آن ها هم نمی تواند با هم یکسان باشد.
یکی از مباحث دیگر در تعیین حدود ما در واقع تعیین حدود ارتباطی ما با فردی است که در حال مراقبت از آن هستیم.
گاهی اوقات انواعی از ارتباط بین مراقب و فرد مراقبت شونده اتفاق می افتد و به وجود می آید که برای فرآیند درمان مفید نیست؛ مثال بارز آن تجربه ی بسیار ناخوشایندی بود که خود من شاهد آن بودم و فردی در دوران بهبودی از بیماری اعتیاد با پرستارش رابطه ی عاطفی برقرار کرد و بعد آن ها با هم ازدواج کردند این فرد همیشه می گفت من به خاطر تو مواد را ترک کردم، به خاطر علاقه مندی به تو، همسرش مدام این حرف ها را گوشزد می کرد زمانی که رابطه ی عاطفی آن ها دچار بحران شد و دچار مشکل شدند همان طوری که در هر زندگی ممکن است پیش بیاید آن فرد به راحتی دوباره به سراغ مواد رفت.
اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت
در این جا منظورم این نیست که روابط عاطفی بین افراد را در هر سطحی زیر سوال ببرند یا خدایی نکرده منع کنم در این جا نکته ی مهم از نظر من این است که:
هر فردی باید قائم به خودش بهبود پیدا کند و سالم شود.
اگر در رابطه ی عاطفی با فرد بیمار هستید یا فرد نیازمند مراقبت و او به شما اعلام می کند که من به خاطر تو می خواهم بهبود پیدا کنم در این جا باید احساس خطر کنید و به آن فرد گوشزد کنید که مایل هستید او به خاطر خودش بهبودی پیدا کند چون همواره این خطر وجود دارد که اگر شما به هر دلیلی در یک مشکل ارتباطی، در یک بحران ارتباطی با آن فرد قرار بگیرید باز به سوی بیماری اش عقب نشینی کند خصوصا این موضوع زمانی بیشتر خطرناک می شود که ارتباط در زمان نیاز فرد به مراقبت ایجاد شده باشد یعنی این پیام به طور ناخود آگاهانه به فرد نیازمند مراقبت رسیده باشد که تو به خاطر نیازت به مراقبت است که دوست داشته می شوی به نظر من به دلیل شدت آسیب زایی این مشکل باید کد های مشخص و محکمی داشته باشیم تا خدایی نکرده نیات خیر ما به رویدادهای ناخوشایند و حتی فاجعه منجر نشود. اینجاست که من در هر زمینه ای داشتن یک انضباط اخلاقی رفتاری را به مراقبین توصیه می کنم.
اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت
تعیین حدود خود و اعلام آن حدود به دیگران بر اساس آن انضباط اخلاقی و رفتاری، آن وقت انتظارات دیگران از ما نیز تنظیم می شودو توقعات بیش از حدی که گاه آزارنده می شوند از سوی دیگران محدود می شود.
آن وقت می توانیم با تقسیم بندی انرژی خود به کار مراقبت ادامه دهیم بدون آن که آسیب ببینیم یا بدون آن که سرخورده شویم البته شاید خود مراقب نتواند این موضوعات را قائم به خودش درک و حل و فصل کند و در اینجاست که باید حتما کمک بگیریم از افرادی که آگاه هستند و می توانند به ما آموزش دهند و بر فعالیت مراقبت ما نظارت کنند یادمان باشد تعیین حدود، داشتن حدود و حفظ خودمان در داخل حدود خود در حالی که پایمان را از آن ها فراتر نمی گذاریم یکی از عواملی است که به سلامت و خصوصا به تداوم فعالیت مراقبت کمک می کند.
اهمیت تعیین حد و حدود در مبحث مراقبت
