اختلال وسواسی اجباری چیست؟

اختلال وسواس اجباری از جمله اختلالات اضطرابی می باشد.  همه ی انسان ها ممکن است افکار وسواس گونه داشته باشند اما اگر چنین وسواسی مانع از زندگی روزمره آنها شود یک بیماری شناخته می شود.

اختلال وسواس اجباری اغلب زمانی شروع می شود که فرد نوجوان یا اوایل بزرگسالی است.

تاکنون چند بار برایتان پیش آمده که از خانه بیرون بروید و در راه به این فکر کنید که « آیا در را قفل کردم؟ » بعد به خانه بر گردید و بفهمید که نگرانی شما بیهوده بوده است. حال تصور کنید، با اینکه می دانید در قفل است، آن را برای اطمینان باز کرده و دوباره قفل کنید. مبتلایان به اختلال وسواسی اجباری، هر روز ماجرایی را شبیه به آنچه توصیف شد به همراه اضطراب و نگرانی برای چیزهای کوچک مشابه تجربه می کنند.

اختلال وسواس اجباری

اختلال وسواسی اجباری یک بیماری دو بخشی است.

بخش اول، نگرانی بیش از حد نسبت به بعضی چیزها (یک وسواس) را شامل می شود که خود به ایجاد مقدار زیادی اضطراب و پریشانی در فرد منجر می گردد. بخش دوم این اختلال نیاز شدید به انجام کاری است که به رها شدن از اضطراب حاصل از وسواس کمک می کند. این بخش رفتار اجباری نامیده می شود. وسواس ها ایده ها یا تکانه های ناخواسته و مزاحمی توصیف می شوند که بطور ناگهانی ظاهر می گردند و برای فرد یا اطرافیان او بی معنی اند. مثال رایج وسواس ها عبارت از: ترس شدید از آلوده شدن با نجاست، افکار مربوط به آسیب زدن به خود یا دیگران و ترس از فراموش کردن انجام بعضی کارها.

اجبارهـا رفتارهایـی (مناسـک و مراسـم) هسـتند کـه افـراد مبتلا به منظـور کنتـرل اضطـراب مرتبط با وسـواس ها بـه ناچار انجـام می دهند.

بـرای مثـال، رفتـار آئینـی بـرای کسـی کـه از آلودگـی می ترسـد، ممکن اسـت شسـتن مکرر دسـت ها باشـد، طوری که پوسـت دسـت وی نازک یـا زخـم شـود. کسـانی هـم هسـتند کـه رفتـار آئینـی آنهـا وارسـی های مکـرر، ماننـد وارسـی قفل در اسـت. بعضیها شـدیدا نیاز دارنـد به اینکه اطمینـان حاصـل کننـد کارهـا را کاملاً درسـت انجـام داده اند.

مبتلایان بـه اختلال وسـواس اجبـاری می داننـد کـه رفتارشـان نامعمـول و غیرمنطقـی اسـت اما از طریق انجـام رفتارهای اجبـاری، موقتا اضطـراب خـود را کاهـش می دهنـد.

حقایقی درباره ي اختلال وسواسی اجباری

اختالال وسواسی اجباری یک بیماری پزشکی است.

از هر ۴۰ نفر یک نفر به این بیماری مبتلا می باشند.

میزان ابتلا زنان و مردان به این اختلال یکسان است این اختلال در صورت درمان نشدن مزمن میشود.

اختلال وسواس اجباری

علت اختلال وسواسی اجباری چیست؟

علت اصلی اختلال وسواسـی اجبـاری ناشـناخته اسـت امـا اخیـرا تحقیقـات نشـان میدهـد که ایـن اختلال ممکن اسـت با کاسـتی یک ماده شـیمیایی در مغـز بـه نـام سـروتونین مرتبط باشـد.

سـروتونین یـک پیام دهنده شـیمیایی اسـت که علائم را بین سـلول های مغزی منتقل می کند.کاسـتی در سـطح سـروتونین ممکن اسـت به ایجاد مشـکلاتی در چگونگی پردازش اطلاعات منجر شـود. مشـخص شـده اسـت، داروهایی که تمرکز سـرو تونیـن در مغـز را اصلاح مـی کننـد، در درمـان اختلال وسواسـی اجبـاری موثرنـد. عوامل ژنتیکی هم ممکن اسـت نقش تعییـن کنندهای در ابتلا یـا عدم ابتلا فرد بـه این اختلال داشـته باشـند دانستن این نکته مهم است که اختلال وسواسی اجباری یک بیماری پزشکی است و بدون دارو خود به خود درمان نمی شود.

در صورت ابتلا به این اختلال چه کار کنیم؟

در سال های اخیر، روش هایی برای درمان اختلال وسواسی اجباری ابداع شده اند که زندگی فرد مبتلا را به طور چشم گیری تغییر می دهند. اختلال وسواسی اجباری در تعداد کمی از بیماران به طور کامل درمان می شود اما روش های درمانی موثری وجود دارند که علائم بیماری را بطور اساسی کاهش میدهند و کیفیت زندگی فرد را بهبود میبخشند. اگر فکر میکنید به اختالل وسواسی اجباری مبتلا هستید، فورا با پزشک تان دیدار کنید. پزشک با معاینه، احتمال هر نوع بیماری دیگر مانند، اختلال تورت یا تیک را مورد وارسی قرار می دهد. همچنین ممکن است درباره علائم افسردگی، اضطراب و داروهای احتمالی مورد مصرف، سوال کند. اگر دارو یا مواد استفاده میکنید، حتی پزشک را در جریان بگذارید، زیرا ممکن است با درمان تجویزی پزشک تداخل کنند.

درمان روانشناختی

به منظور کسب نتیجه کامل و با دوام تر، پزشک ممکن است درمان روانشناختی را به شما توصیه کند. یکی از این روشها درمان شناختی ــ رفتاری است که کارآیی آن در درمان و کمک به بیماران مبتلا به اختلال وسواسی اجباری مشخص شده است. این روش را می توان به تنهایی یا به همراه دارو درمانی به کار برد.

اختلال وسواس اجباری

روش درمانی مواجه سازی و پیشگیری از پاسخ

بطور معمول درمان شناختی رفتاری شامل «مواجه سازی و پیشگیری از پاسخ» است. این روش درمانی برای بیمارانی به کار می رود که خودشان را داوطلبانه با موضوع یا موقعیت مرتبط با وسواسها مواجه می سازند. سپس درمان گر به آنها کمک میکند تا بر اشتیاق انجام رفتارهای آئینی خود غلبه کنند. این تکنیک های رفتاری با درمان شناختی ترکیب میشود تا افکار فاجعه ساز را که اغلب همراه اختلال وسواسی اجباری وجود دارد، کاهش دهد.

حمایت خانواده:

در خانوادهای که یکی از عزیزانش به اختلال وسواسی اجباری مبتلاست، همه متاثر می شوند.

از طرف دیگر، خانواده میتواند به درمان فرد مبتلا کمک کند. خانواده در صورت درخواست درمانگر، اغلب می تواند حضوری فعال در درمان روانشناختی بیمار داشته باشد. اگر اعضای خانواده همه آنچه را که درباره اختلال وسواسی اجباری وجود دارد بدانند، می توانند با بیمار در به حداقل رساندن رفتارهای آئینی همکاری کنند. خانواده می تواند به بیمار کمک کند تا دارو و روش های درمانی تجویز شده توسط پزشک را ادامه دهد. دوره درمان معمول برای اختلال وسواسی اجباری بین ۱۲ـ ۶ ماه است. به منظور بیشترین بهره وری، تداوم در مصرف روزانه دارو و شرکت در جلسات روان درمانی امری ضروری است.