انکار به نظر بسیاری از محققین حوزه ی اعتیاد، بخشی از بیماری اعتیاد است و همه ی متخصصین حوزه ی اعتیاد که با این موضوع روبه رو می شوند باید مهارت برخورد با چنین افرادی را داشته باشند.
انکار زمانی رخ می دهد که ما احساس ضعف عمیق در برابر مشکل داریم که معمولا شامل فرار از دانستن مشکل، سخت بودن مشکل و مسئولیت حل مشکل می شود.
من دکتر بیژن نوذری هستم مشاور شما در وب سایت yaresevom.com
سوال پرسیده اند که من مطمئن هستم که همسرم مبتلا به اعتیاد است، در وسایل او مواد پیدا کرده ام، و مدتی است که شاهد تغییر حال و وضعیت خواب او هستم، تمایل او به غذا و رابطه ی زناشویی نیز تغییر کرده است با چند متخصص صحبت کرده ام و گفته اند که ممکن است این تغییران ناشی از اعتیاد باشد اما مشکل این است که خود او داشتن مسئله را منع می کند، حتی با خشونت با من برخورد می کند و مرا متهم می کند که دشمن او هستم و دارم به او تهمت می زنم من چه کاری باید انجام دهم تا او متوجه اشکالش بشود و به دنبال درمان برود؟
همسر معتاد
با اشکالاتی که این خانم با آن روبه رو هستند که ما به این اشکالات می گوییم انکار!
بسیاری از محققین حوزه ی اعتیاد حتی انکار را بخشی از بیماری اعتیاد محسوب می کنند که باید به طور جداگانه به آن پرداخته شود و به این انکار پرداخته شود چون انکار مانع اصلی درمان اعتیاد اگر نباشد یکی از موانع اصلی درمان اعتیاد است.
طبعاً اینکه ما بدانیم مشکلی داریم می تواند برای ما دردناک شود.
طبق تعریف انکار یعنی میل به فرار از درد ناشی از پی بردن به وجود مشکلات جدی و اجتناب از مسئولیت و حل مشکل ها. در واقع انکار بر شناخت ۳ موضوع اساسی پایه ریزی شده است و موجب می شود ما از ۳ موضوع اساسی فرار کنیم، یکی اینکه مشکلی وجود دارد، دوم اینکه این مشکل جدی است و ازارنده است و سوم اینکه ما خودمان مسئول حل مشکل هستیم.
اعتیاد
همه ی ما وقتی متوجه می شویم یک دردی داریم که احساس می کنیم روبه رو شدن با آن سخت است دچار نوعی اجتناب یا انکار می شویم، شاید حتی اوایل این اجتناب یا انکار یا دور کردن خودمان یک مکانیزم سالم باشد تا بتوانیم چاره اندیشی کنیم اما زمانی که مشکل شدید می شود یا از یک مدت زمانی این دور کردن ما از فکر کردن به موضوع طولانی تر می شود ما دیگر دچار انکار بیمار گونه شدیم.
انکار شامل مجموعه ای از افکار، احساس ها، انگیزه ها، احساس تنگناها، اعمال و همچنین واکنش های اجتماعی است.
مثلا یکی از واکنش های اجتماعی این فرافکندن مشکل به روی یک نفر دیگر یا مقصر دانستن یک نفر دیگر است حتی گاهی فرد معتاد به کسی که متوجه اعتیادش شده است تهمت می زند و می گوید که تو خودت حتما معتاد هستی که داری راجب من اینطور نظر می دهی.
البته یک نکته این که انکار خیلی اوقات به صورت ناخودآگاهانه اتفاق می افتد چون ما عمیقاً می دانیم که مشکل ما چه قدر شدید و جدی است و چه قدر از پس آن بر آمدن سخت است و به صورت ناخوداگاهانه ای خودمان را دور می کنیم.
اعتیاد
خیلی از اوقات خودآگاهانه نیست ممکن است احساس هایی مثل احساس شرم، احساس خشم، احساس ترس، احساس درد، در پس انکار نهفته باشند در این زمان ها ما نباید سعی کنیم با فرد بحث اغنایی کنیم چون او درگیر واکنش های ناخودآگاهی در سطوح مختلف است بلکه در این موارد باید از سربه سر گذاشتن فرد پرهیز کنیم و حتماً به یک متخصص مراجعه کنیم، متخصصین حوزه ی اعتیاد همه ی آنها با موضوع انکار روبه رو هستند و در این مورد آموزش های لازم را دیده اند از متخصص کمک بگیرید و خودتان برخورد با فرد معتاد را به صورت شخصی کنار بگذارید چون انرژی را که برای بیرون اومدن از این عمل لازم دارد برای آسیب زدن به شما صرف خواهد کرد متأسفانه.
اعتیاد
