مراقبت از کودک معلول مشکلاتی را هم برای کودک و هم برای پدر و مادر آن کودک به دنبال دارد به طوری که از طرفی خانواده احساس گناه و خطاکاری نسبت به مشکل فرزندشان دارند و از طرف دیگر به دلیل محدود شدن کارهای روزمرشان حالت سوگواری پیدا می کنند.
مراقبت از کودک معلول امری مهم است زیرا این کودکان از مشکلات روحی مانند افسردگی رنج می برند.
من دکتر بیژن نوذری هستم مشاور شما در وب سایت yaresevom.com
آقایی سوال کرده اند که ما یک فرزند ۱ ساله ی مبتلا به معلولیت جسمی داریم همسرم به دلیل مراقبت از او ناچار شد شغل خود را ترک کند و در منزل بماند. مشکل من این است که همسرم روز به روز ساکت تر و غمگین تر می شود و مدتی است که حتی خنده و شادی او را نیز ندیده ام اما هر زمان از حال بدش با او سخن می گویم انکار می کند و می گوید که مشکلی ندارد حتی از رفتن به نزد روانپزشک یا روانشناس نیز سر باز می زند. لطفاً بگویید چه باید کنم؟
مراقبت از کودک معلول
همسر شما ممکن است مجموعه ای از احساسات ناخوشایند را داشته باشد.
از احساس گناه و خطاکاری در مورد مشکل جسمی فرزندتان تا احساس رنج از اینکه شغلشان از دست داده و نگرانی برای آینده ی آن فرزند و مجموعه ی بزرگی از موضوعاتی که به شدت می تواند ایشان را غمگین کند و به سوگواری ببرند و آن را مضطرب کند یا به انسان احساس درماندگی دهد.
اما وقتی با مشکل انکار روبه رو می شویم همه ی اینها تحت الشعاع یک روحیه ی اجتناب از حل مسئله قرار می گیرد دیگر در اینجا صورت مسئله ی ما انکار و اجتناب است این علاوه بر اینکه ما را به یاد مرحله ی اول سوگواری می اندازد برای ما یک چالش بزرگ ایجاد می کند. واقعاً برخورد با فردی که دچار این انکار است خیلی آسان نیست و ما باید خودمان را در یک فضای تعادل ذهنی قرار دهیم تا بتوانیم به او کمک کنیم.
بیاییم یک تحلیل کوچک در مورد انکار داشته باشیم.
زمانی که موضوعی برای من خیلی بزرگ است خودم را از آن دور نگه می دارم تا بتوانم سالم بمانم و همانطور که در مبحث سوگ و بخش انکار در مبحث سوگ برای شما گفتیم این به نوعی واکنش گریز است که نخستین مرحله ی سوگواری معمولا به حساب می آید.
مراقبت از کودک معلول
یکی از روش های برخورد با فردی که در وضعیت اجتناب و انکار است این است که به او کمک کنیم اندازه ی مشکلی که با آن روبه رو است را به صورتی واقعی ببیند نه بزرگ نمایی شده.
یعنی در عوض اینکه با انکار فرد به صورت مستقیم برخورد کنیم با موجبات آن انکار یعنی بزرگ بودن مسئله برخورد کنیم. بر حسب دنیای ذهنی آن فرد ما می توانیم آن کار را انجام دهیم اگر شخصی ذهنی دارد با افکار مذهبی ما می توانیم از موضوعات مذهبی که مربوط می شوند به اراده ی خداوند و توانایی های بی پایانی که خداوند به هر فردی عطا کرده است و مسئولیت منحصر به فردی که به هر موجودی که خلق کرده داده است اشاره کنیم و اگر ذهنش بیشتر با منطق سرو کار دارد در آن زمان باید الگوهایی را در اختیارش قرار دهیم از افرادی که با وجود مشکلات جسمی توانستند به درجات بالای فردی، حرفه ای و اجتماعی برسند.
در عین حال نباید بیش از اندازه موضوع را کوچک نمایی کنیم که فرد دوباره آن مکانیزم های بزرگنمایی ذهنی اش فعال شوند و فکر کنند که ما داریم فریبش می دهیم از یک موضع سالم و واقعی می توانیم اندازه ی مشکل را در ذهن آن فرد باز ترسیم کنیم و باز هم من به این نکته اشاره می کنم و روی آن تاکید می کنم که ابتدا باید برای خودمان مسئله را درک کرده باشیم.
قاعده ی کلی این است اگر من مسئله ای را برای خودم حل نکرده باشم نمی توانم به تو در حل آن کمک کنم.
مراقبت از کودک معلول
