انکار بیماری سرطان ممکن است برای هر کسی اتفاق بی افتد زیرا آن فرد فکر می کند که اگر برای درمان اقدام کند در طول درمان یک سری اتفاقات ناگوار برایش اتفاق می افتد یا در طول انجام شیمی درمانی که موهایش می ریزد از جذابیت ظاهری اش کم می شود و احساس سوگواری می کند.
انکار بیماری سرطان ممکن است دلایل گوناگون از جمله ترس از نیازمند شدن به افراد باشد.
من دکتر بیژن نوذری هستم مشاور شما در وب سایت yaresevom.com
خانمی پرسیدند که یک سال پیش همسرم در پی مشکلات گوارشی به پزشکان مراجعه کرد و برای او بیماری سرطان معده تشخیص داده شد متاسفانه درمان سرطان را ادامه نداد و هنوز هم به نوعی خود درمانی می کند. نمونه برداری نشان داد که سرطان او چندان بدخیم نیست اما من بسیار نگران پیشرفت بیماری هستم و هر زمان از او می خواهم که برای پیگیری به پزشک مراجعه کند از مراجعه به پزشک امتناع می کند یا به نحوی مرا دست به سر می کند واقعا نگران هستم چه باید کنم؟
انکار بیماری سرطان
همان طور که قبلاً هم که گفتیم برخی از مولفین حتی در حوزه ی روانشناسی سرطان این انکار کردن را بخشی از بیماری سرطان به حساب می آورند.
یعنی فردی که احساس می کند دچار بیماری سرطان است بعد از تشخیص بسیار امکان دارد که دچار انکار شود. شاید این را بتوانیم با واکنش سوگ هم مربوط بدانیم همان طور که گفتیم مرحله ی اول واکنش سوگ انکار است در واقع گریز. در واقع ما چه باید در این موقعیت ها انجام دهیم، نگرانی ما زمانی که برای آن فرد پذیرفته نیست از چه راهی می توانیم پیش برویم.
بیماری سرطان اغلب یک بیماری نیست که بشود آن را سرسری گرفت باید آن بیماری را جدی گرفت و هر چه زودتر برای درمانش اقدام کرد.
یک بیماری خود محدود شونده نیست.
به نظر من همان طور که نظریه ی پردازان واکنش سوگ هم در مورد مرحله ی انکار صحبت می کنند در این زمان ما باید با اضطراب ها و ترس های فرد بیمار همدلی کنیم و اجازه دهیم که در مورد آنها با ما گفت و گو کند حتی به او اعلام کنیم که دچار این اضطراب ها است، دچار این نگرانی ها است و سعی کنیم بهترین راه را برای رفع این اضطراب ها پیدا کنیم.
انکار بیماری سرطان
مثلا ممکن است که فرد مبتلا به سرطان از شیمی درمانی یا از جراحی بترسد و فکر کند که اقدامات درمانی سرطان از خود سرطان می تواند مضر تر باشد در حالی که این یک تصور سالمی نیست خصوصاً در این زمان که اقدامات درمانی پیشرفت کرده اند یا احساس کند که زمانی که به سمت درمان برود یک اتفاقاتی در آن می افتد که جذاب بودنش را کم می کند ممکن است موهایش بریزد یا اعضایی از بدنش را در بیاورند و احساس سوگواری از دست دادن یک عضو را پیشاپیش داشته باشد.
تمامی این تشخیص ها را کسی که نزدیک است به فرد و روحیه اش بهتر می تواند داشته باشد و باید بر حسب اینکه دنیای آن فرد را می شناسیم متوجه شویم که چه اضطراب هایی ممکن است داشته باشد البته در مورد بیماران مبتلا به سرطان یکی از مهم ترین اضطراب ها می تواند موضوع ناتوانی و مرگ باشد.
خیلی از اوقات حتی ما از نیازمند شدن می ترسیم و این ممکن است یکی از دلایل نرفتن ما به سمت درمان باشد.
من توصیه ام به این خانم این است که اضطراب های همسرشان را بشناسند، همسرشان را به درونیاتی که در طول زندگی مشترکشان از آن سراغ دارند و حالا یا خودشان در راستای رفع این اضطراب ها با او همدلی می کنند که بتوانند ایشان را از مرحله ی انکار عبور دهند یا به دوستان این آقا مراجعه کنند و از آنها در همین مسیر کمک بگیرند در هر صورت همان طور که گفتم بیماری سرطان نیاز به رسیدگی دارد و نباید نادیده گرفته شود.
انکار و گریز از بیماری در فردی که مبتلا به سرطان معده است
