آسیب دیدگی از مراقبت موضوع مهمی است که برای بیرون آمدن از این آسیب دیدگی اول باید متوجه شوید که در حال آسیب دیدن هستید و سپس مسئولیت بیرون آمدن از این آسیب دیدگی را بپذیرید و تحت نظارت گروه های حمایتی قرار بگیرید.
آسیب دیدگی از مراقبت و یاری شامل ۵ مرحله می باشد که در ادامه با آنها آشنا خواهید شد.
من دکتر بیژن نوذری هستم مشاور شما در وب سایت yaresevom.com
در گفتار امروز می خواهم به جمع بندی کلی مباحث مرتبط با آسیب دیدگی از مراقبت و یاری گری بپردازم و اصول کلی بیرون آمدن از شرایط آسیب زا را برای شما شرح دهم.
ما در مورد زمان های صحبت کردیم که مراقبت و یاری گری دشوار می شود، گفتیم که در اکثر موارد ما متوجه نمی شویم که چه قدر در حال آسیب دیدن هستیم و در این آسیب همین طور منابعمان را کم کم از دست می دهیم، احساس شادمانیمان را از دست می دهیم، احساس شادابیمان را از دست می دهیم، سلامتی جسمی خودمان را از دست می دهیم، تعادل ذهنیمان را ممکن است از دست دهیم، یکسری استعدادهایی را ممکن است در خودمان شناسایی کرده باشیم که این استعدادها گویی به حالت خفته در می آیند و دیگر شاید آنها مشاهده نکنیم، انگیزه هایمان را ممکن است از دست دهیم و اینها ممکن است آسیب های ناشی از مراقبت و یاری گری باشند.
آسیب دیدگی از مراقبت
این از دست دادن منابع مشکل ما خواهد بود، یعنی مشکل اطرافیانمان نخواهد بود مگر اینکه آنها بسیار به ما علاقه مند باشند حتی اگر علاقه مند هم باشند نمی توانند به اندازه ی ما شدت و آسیب دیدگی ما را درک کند.
برای بیرون آمدن از این آسیب ها ابتدا باید متوجه شویم که در حال آسیب دیدن هستیم تا زمان طولانی ما اغلب اصلا متوجه نیستیم که داریم آسیب می بینیم به همین دلیل ما توصیه می کنیم که تحت نظارت قرار بگیریم و همچنین یک دفترچه ی یادداشت به عنوان یادداشت روزانه داشته باشیم، یک خودارزیابی از خودمان بتوانیم داشته باشیم و بعداً زمانی که این دفترچه یادداشت را ورق می زنیم متوجه خواهیم شد که چه میزان احتمالا پیشرفت کردیم یا احتمالاً آسیب دیدیم.
خیلی از اوقات اطرافیان و عزیزانی که از ما حمایت می کنند به ما گوشزد خواهند که مثلا چهره ات شکسته تر شده یا وضعیت بدنی ات نسبت به گذشته افتاده تر شده یا ممکن است به ما بگویند که کمتر از پیش شاداب هستیم، غمگین شدیم یا حالت های اضطرابی پیدا کردیم حتی ممکن است که ما دچار تیک های عصبی شویم که خودمان به آن واقف نباشیم و دیگران ما را به آن آگاه کنند.
آسیب دیدگی از مراقبت
در هر صورت اینکه ما متوجه آسیب دیدگی خودمان شویم مقدمه ی این است که گام دوم را برداریم.
و مسئولیت بیرون آمدن خودمان از این آسیب ها را بپذیریم حتی اگر افرادی دیگری وجود داشته باشند که بتوانند به طور فعال ما را دچار آسیب کرده باشند باز مسئول بیرون آمدنمان از آسیب خودمان هستیم و اگر به دیگران محول کنیم و امیدوار باشیم که آنها با تغییر رفتارشان یا با اصلاحاتی که انجام می دهند ما را از آسیب بیرون بیاورند اغلب احساس ناکامی خواهیم کرد و مشکلی هم به خوبی حل نخواهد شد یا اگر حل هم شود مطابق خواسته ی ما پیش نخواهد رفت.
نکته ای که در پذیرش مسئولیت تغییر اوضاع است این است که تغییر از من آغاز می شود.
در واقع هر تغییری از من آغاز می شود و جمله ی بعد این است اما به من ختم نمی شود یعنی ما از طریق تغییر خودمان می توانیم شرایط بیرونی و پیرامونی و حتی رفتار آدم ها را هم تحت تاثیر قرار دهیم و تغییر دهیم. بسیاری از ما چنین تجربه ای را در گذشته داشتیم که با تغییر دادن خودمان رفتار دیگران با ما تغییر کرده است.
زمانی که مسئولیت تغییر در بهبود اوضاع را بپذیریم می توانیم گام سوم را برداریم که تحلیل شرایط آسیب زا است. ممکن است که نتوانیم به تنهایی شرایط آسیب زا را تحلیل کنیم و نیاز به مشورت با یک فرد آگاه به شرایطمان و آگاه به موضوع مراقبت داشته باشیم.
آسیب دیدگی از مراقبت
حضور در گروه های حمایتی می تواند خیلی مفید باشد برای اینکه بسیاری از اوقات الگوهای آسیب دیدن دارای اشتراکاتی هستند و ما می توانیم با دیدن شرایط آسیب زایی که برای دیگران فراهم شده و توانستند از آن شرایط عبور کنند یک تحلیل و یک راه حل یابی الگویی داشته باشیم.
نکته ی مهم این است که این تحلیل باید بدون سوگیری، قضاوت گری و پیش داوری انجام شود.
در واقع ما باید درک کنیم که هر کسی دارد مطابق تجربیات خودش و از دریچه ی نگاه خودش شرایط را می بیند پس اختلاف نظر طبیعی است و اینکه آدم ها منافع خودشان را پیش ببرند و دنبال منافع خودشان باشند طبیعی است، اینکه افراد هر کدام دارای نقطه ضعف ها و ترس های خودشان باشند طبیعی است و ما خودمان هم جزو این افراد هستیم و در این طبقه بندی ها می گنجیم. پس از اینکه ما شرایط آسیب زا را تحلیل کردیم و متوجه شدیم که چه چیزهایی در آن شرایط آسیب زا هستند و به دلیل اینکه با پیش داوری نگاه نمی کنیم، نقش خودمان را در آسیب پذیری پذیرفتیم آنگاه به مرحله ی چهارم می رسیم. یعنی پیدا کردن راه حل ها.
در پیدا کردن راه حل ها ما باید انعطاف پذیر باشیم.
یعنی باید بدانیم که راه حل های الگویی و کلیشه ای در بسیاری از وارد جواب نمی دهند و باید تنظیم شوند برای اجرا شدن توسط ما و تنظیم شوند برای شرایط ما. در این مرحله باید در ذهن داشته باشیم که اوضاع را به کدام طرف می خواهیم ببریم و باید هدفمند عمل کنیم، باید خواسته های روشن و مشخص داشته باشیم، بدون خواسته های روشن و مشخص ساختن راه حل کاملاً نا ممکن است و فقط یکسری راه حل هایی به دست می آوریم که حل کردن آنها هزینه ی زیادی طلب می کند و هزینه ی زیادی را صرف می کنیم اما به آنجایی هم که می خواهیم نمی رسیم اگر هدفمند نباشیم.
آسیب دیدگی از مراقبت
مرحله ی پنجم اجرای متعهدانه ی راه حل ها است.
من اینجا به کلمه ی متعهدانه تاکید می کنم برای اینکه خیلی از اوقات ما به اجرای غیر متعهدانه راه حل ها می پردازیم به نتیجه نمی رسیم و بعد احساس ناکامی می کنیم و می گوییم که راه حل ها پاسخ ندادند شاید ما متعهدانه راه حل ها را اجرایی نکردیم. در این مرحله ما باید تعهد داشته باشیم به اهداف خودمان از مراقبت، اهداف خودمان از زندگی و اهدافی که درون راه حل ها باز تعریف می شود و ما باید به آن عملکردها نیز متعهد باشیم و با ثبات و قدرت راهکارهای راه حلمان را پیگیری کنیم خصوصاً در این مرحله ما باید متعهد باشیم به شایستگی های خودمان و اینکه لیاقتمان و شایستگیمان را زندگی کنیم.
با اجرای این ۵ مرحله می توانیم از آسیب دیدگی های ناشی از مراقبت و یاری گری نجات پیدا کنیم.
آسیب دیدگی از مراقبت
