بیماری پارکینسون چیست؟
پارکینسون نوعی بیماری است که بیشتر افراد سال‌خورده را درگیر می‌کند؛ اما در جوان‌ترها نیز ممکن است بُروز کند.
علائم این بیماری حاصل تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در بخش‌هایی از مغز میانی است که کنترل‌کننده‌ی حرکات بدن است.
علائم اولیه چندان چندان مهم به‌نظر نمی‌رسند: احساس ضعف یا سفتی در یکی از اندام‌ها یا احساس لرزشی خفیف در یکی از دست‌ها در هنگام استراحت.
سرانجام، این لرزش‌ها بیشتر و گسترده‌تر و عضلات سفت می‌شوند؛ درنتیجه حرکات آهسته و توازن و هماهنگی بین اندام‌ها تضعیف می‌شود.
با پیشرفت بیماری، افسردگی و مشکلات شناختی و دیگر مشکلات روانی و عاطفی نیز ممکن است بُروز کنند.
بیماری پارکینسون معمولا در ۵۰ تا ۶۵سالگی آغاز می‌شود و درحدود ۱درصد جمعیت مسن جامعه را درگیر می‌کند.
پارکینسون و تاثیر ورزش بر آن
بیماران می‌توانند با انجام ۲٫۵ ساعت ورزش در هفته، کیفیت زندگی خود را افزایش داده و بی‌ثباتی حرکتی خود را کاهش دهند.
این بیماری پیش‌رونده به گونه‌ای عمل می‌کند که علاوه بر کاهش کیفیت زندگی وابسته به سلامتی در افراد مبتلا به وسیله مهار و یا جلوگیری از محرک‌های عملکردی در بدن، منجر به مرگ
تاثیر ورزش بر پارکینسون
حقایقی در مورد بیماری پارکینسون
* هیچ نوع آزمایشی برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد.
* علت دقیق بیماری پارکینسون معلوم نیست، اما این‌طور به نظر می‌رسد که ژنتیک و محیط از جمله عوامل بزرگ دخیل در بروز این بیماری باشند.
* بیماری پارکینسون بیماری سیستم عصبی است، بنابراین رژیم‌های غذایی که به حفظ و پایداری سیستم عصبی سالم در انسان کمک می‌کنند ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.
* داروهای تجویزی برای این بیماری باعث ایجاد عوارض جانبی نظیر دیسکینزی می‌شوند که برای مبتلایان به این بیماری، می‌تواند حتی بیش از پارکینسون موجب بروز ناتوانی و ضعف شوند.
* تعدادی از مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که بیماری پارکینسون را می‌توان با استفاده از یک شیوه و سبک زندگی سالم مدیریت نمود.
ورزش چه نقشی دربیماری پارکینسون دارد؟
• سابر فعالیتهای بدنی
• داروها
• عمل جراحی
• فیزیوتراپی
• کاردرمانی می باشد.
