معمولا  کودکان، در سنین ۵-۴ سالگی آغاز میشود و در ۱۰ تا ۱۵ سالگی به اوج خود می رسد

بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۴ ۱۳ ساله است.

ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود می رسد.

در ادامه به علل و راهکارهای درمان با ناخن جویدن می پردازیم

برخی از علل ناخن جویدن

1. ممکن است از بزرگ ترها الگو برداری کرده باشد .
2.  شاید این اقدام او ناشی از دلخوری باشد.
3. شاید با این عمل سعی می کند دلواپسی و اضطرابش را کنترل کند .
4. این کار می تواند راهی برای کسب آرامش باشد.
5. اگر کم رو و خجالتی باشد ، در برابر جمع چنین واکنشی نشان می دهد .
6. ممکن است قوانین انضباطی شدیدی در خانه اعمال می کنید .
7. گاهی هنگام دندان در آوردن و التهاب لثه ها، این عادت در کودکان ایجاد می شود.

راه کارهای عملی برای جلوگیری از ناخن جویدن

در مواردی بهترین کاری که والدین در مقابل این عادت فرزندشان می توانند انجام دهند

آن است که هیچ عکس العملی نشان ندهند.

انتقاد، اوقات تلخی، ریشخند کردن، تذکرهای ممتد (تو مثل نی نی کوچولوها مدام دستت در دهانت است)،

یا تهدید و سرزنش کردن (مریض می شوی دست هایت زشت می شوند)

هیچ تاثیری در کاهش این عادت ندارند.

آنها باید از روش های حمایتی همه جانبه استفاده کنند

زیرا والدین نزدیک ترین افراد زندگی کودک هستند که می توانند او را در این کار کمک کنند.

اگر آنها برای کاستن از عادات ناخوشایند فرزندشان از روش های تند و خشونت آمیز استفاده کنند

نه تنها موجب کاهش آن عادت نخواهند شد بلکه فشار عصبی بیشتری هم به کودک وارد می آورند.

والدین و مربیان می توانند

با الگو قرار دادن خود و آموزش روش های آرام سازی، ورزش های ساده و گوناگونی را به فرزندشان یاد بدهند.

برای مثال همگی روی زمین بنشینند، نفس های طولانی بکشند

تصورات آرام بخشی در ذهن خود مرور کنند و با حفظ آرامش عضلانی خود سعی کنند

شیوه های کاهش فشار عصبی را به فرزندانشان بیاموزند.

۱- علت را رفع کنید:

منتظر پاسخ کودکتان که چرا ناخن هایش را می جود نباشید

و او را به خاطر انجام این عمل سرزنش نکنید

بدنبال مساله ای که باعث شده است آرامش و امنیت کودکتان را به هم بزند،باشید

آن را بیابید

این تلاش شما برای پی بردن به مشکل کودک و توجه به حل آن می تواند

بزرگترین گام برای از بین بردن اختلال ناخن جویدن باشد.

۲- حواس کودک ر ا پرت کنید:

 سعی کنید حواس کودک را هنگام جویدن ناخن پرت کنید

با او صحبت کنید (بازی های کلامی بهترین روش به حرف گرفتن کودک است)

از او کارهایی بخواهید که مجبور شود

از انگشتانش استفاده کند درست کردن کاردستی یا کشیدن نقاشی روش خوبی برای این کار است.

اسباب بازی به دست های او بدهید تا دست هایش درگیر بازی با آن شود و فکر ناخن جویدن به سرش نزند.

۳-ناخن کودک را کوتاه کنید:

 ناخن های او را هر از گاهی مرتب کنید

چون ناهمواری ها و برجستگی ها

عامل محرکی برای خویدن ناخن ها هستند

و در زمان التهاب لثه ها وسیله ای در اختیار کودک قرار دهید تا وی مجبور نشود

برای رفع التهاب از انگشتانش استفاده کند.

۴- تنبیه و دعوا نکنید:

هیچگاه کودک را بخاطر ناخن جویدن دعوا نکنید بلکه توجه او را از جویدن ناخن دور کنید.

کودک باید احساس خوبی نسبت به خود پیدا کند.

شرمنده کردن سرزنش، تحقیر، تهدید و تنبیه کودک هیچ اثری درمانی ندارد

بلکه عادت را تشدید می کند و باعث اختلالات دیگر نیز می شود.

به جای این کار به او اعتماد به نفس بدهید.

۵- کودک را نترسانید :

 این عمل بیشتر در کودکانی که والدینشان ناآگاهانه و به بهانه های مختلف در آنها ایجاد ترس می کنند زیاد دیده می شود.

مثلا وقتی به کودک گفته می شود: “اگر گریه یا اذیت کنی می گویم لولو تو را بخورد” ، اگر ناخت را بخوری درخت ناخن در شکمت رشد میکند .

ترساندن کودک از دکتر یا آمپول، شیوه های غلطی است که والدین برای ساکت کردن کودک اعمال می کنند.

۶- بر روی انگشتانش چسب زخم رنگی بزنید:

شما میتوانید چسب های زخم رنگی به روی انگشتانش بزنید.

به یاد داشته باشید تهدید تنبیه پاشیدن فلفل و داروهای تلخ، بدمزه،رنگ و غیره به روی انگشتانش نه تنها برای ترک ناخن جویدن کودک مؤثر نیست بلکه با ایجاد احساس گناهکاری و اضطراب در فرد سبب می شود بیشتر به این عمل بپردازد.

۷- از او بخواهید ناخم سالم و جویده شده اش را مقایسه کند:

برای کمک به این کودکان می توان از ناخن آسیب دیده تصویری تهیه کرد و وضعیت آن را با ناخن سالم مقایسه کرد.

همچنین هنگامی که کودک مشغول جویدن ناخن است بدون این که متوجه شود، از او فیلم تهیه کنید و سپس برای او به نمایش بگذارید.

احتمال دارد با مشاهده فیلم به خود بیاید و این عادت را کنار بگذارد.

و یا قرار دادن آیینه جلوی کودک او را متوجه این عادت ناپسند می کند.

کودک را تشویق کنید در مجلات، تصویر دست های زیبا را جست وجو کند یا روی کتاب یا آینه بچسباند تا مرتب تصویر این دست ها را با دست های خود مقایسه کند.

۸-از کودک توقع بیش از حد نداشته باشید:

کودکتان هنوز بسیار ناآگاه است .

انتظار نداشته باشید که بتواند موارد بسیاری را درک کند مثلا پیش از آنکه از لحاظ بدنی آمادگی یابد از او انتظار کنترل دفع ادرار را نداشته باشید.

در درس خواندن از او توقع بیش از حد نداشته باشید.

توقع زیاد داشتن موجب اضطراب او می شود.

باید نیازهای طبیعی کودک را بشناسید و کاری نکنید که جلو این نیازها گرفته شود؛ نیازهایی مانند بازکردن، خراب کردن وسایل و پریدن.

کودک نمی تواند برای مدتی طولانی بدون حرکت و آرام بنشیند.

برقراری نظم و انضباط شدید، برای کودک فشار روحی ایجاد می کند.سخت گیری های خود را کم کنید.

۹- برای ترک این کار جایزه ای در نظر بگیرید:

هر روزی که کودک ناخنش را نجود، ستاره یی به عنوان پاداش به او بدهید و چنانچه بتواند تعداد این ستاره ها را به ۱۰ برساند، جایزه و پاداشی دریافت خواهد کرد که موجب تقویت رفتارخوشایند او (یعنی نجویدن ناخن) می شود. برای دختران خردسال، شاید بهترین پاداش مرتب کردن ناخن ها و لاک زدن یا ستاره زدن روی ناخن هایش باشد.

۱۰- وقت بیشتری به کودک اختصاص دهید که تنها نماند:

بنشینید و خیلی آرام درباره ناخن های فرزندتان با او صحبت کنید.

از آنجایی که کودکان مایلند توجه، محبت و حمایت مادر و پدر خود را هیچ گاه از دست ندهند، تلاش می کنند با انجام خواسته های آنان رضایت شان را جلب کنند.

به او بگویید اگر ناخن هایش را بجود، انگشتان نازیبایی خواهد داشت و نمی تواند آنها را به سایرین نشان دهد.

از یک تلنگر ناخودآگاه برای کمک به او استفاده کنید .

مثلا به او بگویید هر گاه دستش را سمت دهانش می برد ، شما واکنش رمزی نشان می دهید تا او را متوجه اقدامش کنیداز او بپرسید چه مواقعی شروع به جویدن ناخن می کند؟

شاید او دلیل بخصوصی را برای این کار توضیح دهد.

به او بگویید زمانی که متوجه این عمل او شوید، با گفتن کلمه یا عبارت خاصی حاضرید به او یادآوری کنید که دست از جویدن ناخن بردارد. او را به شرکت در فعالیتهای مختلف تشویق کنید.