نحوه ی رفتار صحیح با بیماران مبتلا به MS یکی از رکن های مهم به منظور حمایت از این افراد است. بیماران مبتلا به MS از نظر سلامتی و روحی و آسیب پذیرتر از دیگران هستند پس اطرافیان آن ها باید با حساسیت بالاتری به مراقبت از آنها بپردازند.
نحوه ی رفتار صحیح با بیماران مبتلا به MS نیازمند کمک گرفتن از یک فرد متختصص در این زمینه یا روانشناس است.
پرسیده اند که خواهر من ۲۸ سال دارد و از ۳ سال پیش برای او تشخیص MS داده شده است او گاهی دچار ضعف در دست راست می شود و اشیا از دستش می افتند گاهی هم در زمان راه رفتن و خصوصا هنگام رد شدن از جوی آب دچار مشکل می شود اما نمی گذارد هیچ کمکی به او کنیم و همیشه می گوید همه ی کارهایم را خودم انجام می دهم من نگران او هستم چه باید کنم؟
نحوه ی رفتار صحیح با بیماران مبتلا به MS
MS یک بیماری عصبی ناتوان کننده است شایع ترین نوع بیماری MS با حمله های متناوب اتفاق می افتد.
البته بعد از هر بار حمله ی ناتوان کننده فرد ممکن است مقداری از توانایی هایش را بازیابی کند اما در خیلی از موارد نمی تواند به توانایی اولیه بازگردد، واقعا سخت است که به یک فرد مستقل اعلام کنیم که تو دیگر نیاز به کمک داری و خیلی از اوقات این را توهین به خودشان قلمداد می کنند.
یادمان باشد که هر تغییری در زندگی واکنش سوگ به همراه دارد و نخستین بخش از واکنش سوگ ناباوری و انکار است این که ما بتوانیم توانایی ها یا نا توانی های خودمان را تشخیص دهیم و بپذیریم اصلا موضوع ساده ای نیست و گاهی چالش برانگیز است و ما برای آن نیاز به دخالت یک متخصص پیدا می کنیم.
قاعدتا وقتی ما دچار یک نوع ناتوانی می شویم مدتی طول می کشد که تا بتوانیم ناتوان بودن خود را بپذیریم.
از سوی دیگر نباید توانمندی های فرد را کمتر از اندازه ارزیابی کرد، اگر مراقب توانمندی های مراقبت شونده را کمتر از اندازه ارزیابی کند در آن صورت ممکن است که مقاومت برانگیز باشد هر فردی که دچار یک بیماری یا مشکل ناتوان کننده است هرگونه ناتوانی باید در حد توانمندی خود فعالیتش را حفط کند و مدام تلاش کند که آن توانمندی را بالا ببرد یا توانمندی های دیگری را که تا به حال به آن بی توجه بوده شناسایی کند و با تکیه بر آن توانمندی ها بتواند از سد احساس ناتوانمندی خودش عبور کند.
نحوه ی رفتار صحیح با بیماران مبتلا به MS
بیشتر مواردی که من خودم از بیماران MS دیدم افراد توانمند و تحصیل کرده و دارای زندگی سطح بالایی بودند البته منظورم اینجا از سطح بالا مالی و مادی نیست بلکه سطح بالای استاندارهای کارکردی است و برای این افراد پذیرش اینکه در یک حوزه ای ناتوان شده اند باز سخت تر می شود. یک نکته ی مهم در اینجا مرکز توجه یا نقطه ی تمرکز است قاعده ی آن این است که ما نباید روی ناتوانی های خود تمرکز کنیم بلکه ما باید روی توانمندی های خود متمرکز شویم اگر تمرکز می تواند انرژی روانی را به جایی گسیل کند در آن صورت ما انرژی روانی خودمان را به سوی توانمندی هایمان گسیل کنیم و آن ها را تقویت کنیم نه ناتوانی هایمان.
این نکته نظیر همان نکته ای قبلا گفتیم زمانی که متوجه می شود که یک فرد بیمار است باید احساس کند در اول سفر بهبودی قرار گرفته است.
سفری است که در آن قرار است که توانایی هایی که تا به حال به آن ها توجه نکرده بوده دوباره بشناسد و تجربیات جدیدی را در مراقبت از خودش و سلامتی و استفاده از مهم ترین کالایی که نزد ما است یعنی زمان و عمر کسب کند و درس بگیرد. ما خودمان باید فرآیند همدلی سالم را یاد بگیریم و آغاز کنیم به کمک کردن به فردی که ناتوانایی هایی دارد برای اینکه بتواند خودش را در شرایط جدید بشناسد و پیدا کند و در این شرایط باز زندگی اش را بسازد.
نحوه ی رفتار صحیح با بیماران مبتلا به MS
توصیه ی مهم من این است که زمانی که می بینید خواهرتان ناتوان شده است با آن مثل یک آدم معلول و نا کار آمد و ناتوان برخورد نکنید بلکه توانمندی های او را ببینید و آن ها را تحسین کنید و در کنار دیدن توانایی ها به او کمک کنید تا بتواند با نا توانی هایی که دارد انعطاف پذیرانه و سازگارانه برخورد کند اگر هم نیاموخته هستید و اگر واقعا نیاز باشد حتما از یک مشاور آگاه کمک بگیرید.
نحوه ی رفتار صحیح با بیماران مبتلا به MS
