آسم و شناخت بیشتر از این بیماری

آسم

آسم چه نوع بیماری است

آسم بیماری شایعی است که اگر به‌درستی تحت کنترل قرار گیرد، مشکلی برای فرد بیمار ایجاد نمی‌کند.

همچنین بیماری مزمن مجاری هوایی است که موجب دشواری تنفس می‌شود.

این بیماری با التهاب گذرگاه‌ های هوایی همراه است و این امر منجر به تنگ شدن موقت مجاری هوایی می‌شود که اکسیژن را به سمت ریه‌ ها می‌برند.

در نتیجه بروز علائم این بیماری یعنی سرفه، خس‌خس، تنگی نفس و تنگی قفسه‌ی سینه است.

اگر این وضعیت شدید باشد، می‌تواند منجر به کاهش فعالیت و ناتوانی در صحبت کردن شود.

برخی به آسم، آسم برونشی می‌گویند.

با وجود اینکه درمان‌های به‌ظاهر معجزه‌ آسایی برای علائم این بیماری وجود دارد ولی آسم هنوز یک بیماری جدی و خطرناک است.

البته با درمان مناسب، فرد بیمار می‌تواند به‌خوبی با این بیماری زندگی کند.

درمان نامناسب بیماری، توانایی ورزش و فعالیت را محدود می‌کند.

آسم بزرگسالی: ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد اما بیشتر در میان افراد دارای سن کمتر از ۴۰ سال رایج است.

خطر ابتلا به این بیماری در افرادی که دارای سابقه‌ی خانوادگی هستند، بیشتر است.

آسم کودکان: شیوع این بیماری درمیان کودکان در حال افزایش است.

آسم سه ویژگی اصلی دارد:

۱. انسداد مجاری هوایی: در تنفس معمولی، عضلاتی که در اطراف مجاری هوایی قرار گرفته‌اند، به حالت استراحت بوده و هوا آزادانه در مجاری حرکت می‌کند.

در افراد مبتلا به آسم، مواد آلرژن، سرما، ویروس‌های تنفسی و آغازگرهای محیطی می‌توانند موجب سفت شدن عضلات اطراف مجاری هوایی شده و هوا دیگر نتواند به‌طور آزادانه در مجاری حرکت کند.

کاهش هوا موجب می‌شود که فرد احساس تنگی تنفس کند و حرکت هوا از مجاری هوایی سفت شده، موجب ایجاد صدای خس‌خس در فرد می‌شود.

۲. التهاب: افراد مبتلا به آسم، دارای مجاری برونش قرمز و متورمی هستند.

این التهاب در آسیب بلندمدتی که آسم به ریه‌ ها وارد می‌کند، نقش دارد و درمان این التهاب، کلید مدیریت بیماری آسم در بلندمدت است.

۳. تحریک‌پذیری مجاری هوایی: مجاری هوایی افراد مبتلا به این بیماری حساس است.

این مجاری حتی دربرابر آغازگرهای خفیفی مثل گرده، ذرات حیوانات، گرد‌و‌غبار یا عطرها به‌شدت واکنش نشان داده و تنگ می‌شوند.